Zaćma (z łac. Cataracta) to degeneracyjna lub wrodzona choroba oczu, w przebiegu której dochodzi do zmętnienia soczewki. Nieleczona może prowadzić do całkowitej utraty wzroku.

Ryzyko wystąpienia choroby wzrasta wraz z wiekiem. Jakie objawy daje ta choroba i jak sobie z nią radzić? Zapraszamy do lektury.

Przyczyny powstawania zaćmy

U osoby chorej na zaćmę dochodzi do zmętnienia soczewki. W jej obrębie powstają plamki lub obszary zmętniałe, co znacząco utrudnia prawidłowe widzenie. Wraz z rozwojem choroby dochodzi do coraz większego zmętnienia soczewki, a w końcowym jej stadium do utraty wzroku.

Przyczyny powstawania zaćmy nabytej nie są do końca znane. W wyniku starzenia się organizmu soczewka staje się coraz grubsza i cięższa przez co stopniowo traci moc akomodacyjną. Nowe włókna soczewki powodują zagęszczenie i twardnienie jądra. Powstają również skupiska białkowe, które zakłócają prawidłowy przepływ promieni świetlnych i powodują spadek przejrzystości soczewki.

Zaćma może mieć też postać wrodzoną. Czynniki, które zwiększają ryzyko jej wystąpienia to m.in. dziedziczność, schorzenia gałki ocznej, mutacje chromosomowe, zaburzenia metaboliczne.

Objawy zaćmy

Choroba może rozwijać się przez wiele lat i w początkowym stadium nie dawać żadnych objawów. Pierwszym niepokojącym symptomem jest pogorszenie się ostrości widzenia. Chorzy często nie łączą tego objawu z początkami choroby.

Drugim symptomem jest pojawiające się zjawisko olśnienia w momencie patrzenia na źródło światła. Ponadto w polu widzenia chorego mogą pojawiać się nieostre punkty lub plamki. Z czasem dochodzi do zaburzenia widzenia kolorów i niemożność czytania lub oglądania telewizji. Zaćma może pojawić się w obu oczach lub tylko w jednym.

Leczenie zaćmy

U osób w początkowym stadium choroby można wdrożyć leczenie farmakologiczne. Jego główną wadą jest to, że jedynie spowalnia proces mętnienia soczewki, nie usuwając całkowicie problemu. Jedynym sposobem na wyleczenie jest poddanie się zabiegowi operacyjnemu.

Obecnie, dzięki rozwojowi medycyny, w tym także chirurgii okulistycznej, zabieg usunięcia zmętniałej soczewki i zastąpienia jej syntetyczną przeprowadzany jest w warunkach ambulatoryjnych. Pacjent dostaje znieczulenie miejscowe, dzięki czemu nie musi być hospitalizowany i po zabiegu może od razu wrócić do domu.

Operacja zaćmy trwa około 30 minut (jedno oko). Pacjent zostaje znieczulony miejscowo za pomocą specjalnych kropli do oczu. Po podaniu znieczulenia, chirurg wykonuje niewielkie cięcie i za pomocą specjalnego urządzenia emitującego ultradźwięki usuwa zmętniałą soczewkę. Następnie na jej miejsce wprowadza syntetyczną soczewkę wewnątrzgałkową. Nacięcie nie wymaga zakładania szwów, dzięki czemu proces rekonwalescencji znacząco się skraca.

Po zabiegu można wrócić do swoich codziennych zajęć, należy jednak pamiętać o stosowaniu kropli antybiotykowo – sterydowych i o wizytach kontrolnych.

Operacja zaćmy nie jest już tak inwazyjna jak dawniej, dlatego pacjenci borykający się z tą przypadłością coraz częściej się na niego decydują. Zabiegi usunięcia zaćmy wykonywane są przez wykwalifikowaną kadrę, co zapewnia bezpieczeństwo dla wszystkich pacjentów.