Bywa, że mimo profilaktyki i diety odpornościowej, system immunologiczny nie broni organizmu w sposób optymalny.

Wówczas po konsultacji lekarskiej, można skorzystać z gotowych preparatów wzmacniających i szczepionek. Wskazaniem do szczepienia są choroby nawracające i przewlekłe.

Szczepionki immunostymulujące

Wprowadzają do organizmu osłabione lub martwe drobnoustroje chorobotwórcze niezdolne do rozmnażania się w organizmie i zarażenia (zabite bakterie, ekstrakty z nich, liofilizowane lizaty bakterii lub rybosomy bakteryjne), które prowokują układ odpornościowy do produkcji przeciwciał. Drobnoustroje ze szczepionki oddziałują na komórki żerne, aktywizują limfocyty T i zwiększają produkcję interferonu, czyli białka o działaniu przeciwwirusowym. Jest to rodzaj treningu przygotowującego do szybkiej identyfikacji zarazków po ich wtargnięciu do ustroju i natychmiastowego wysłania przeciw nim wystarczającej armii przeciwciał.

Aby zapewnić trwałość odporności nabytej na długie lata, trzeba przyjmować tzw. przypominające dawki szczepionki. Terapia szczepionkami nieswoistymi jest najczęściej długotrwała (do kilku miesięcy) i powinna być dobierana indywidualnie do stanu zdrowia pacjenta. Długi czas terapii wynika z założenia, że podczas podawania szczepionek naturalne mechanizmy odpornościowe mają być pobudzane stopniowo.

Szczepionki zapobiegają chorobom, wzmacniają układ immunologiczny i w ten sposób chronią pacjentów przed zbyt częstym sięganiem po nieobojętne dla organizmu leki jak np. antybiotyki. Choć niektóre z nich w pewnych warunkach mogą być szkodliwe dla zdrowia – stąd wynikają silne kontrowersje dotyczące obowiązkowego szczepienia dzieci.

Przeciwwskazania do stosowania szczepionek nieswoistych: choroby z autoagresji (np. toczeń) i bieżące terapie odczulające.

Szczepionka przeciw grypie

Nie gwarantuje całkowitej ochrony przed zakażeniem, ale zabezpiecza przed ciężkimi formami grypy, redukuje częstość powikłań i śmiertelności. Odporność rozwija się tydzień po szczepieniu.

U około 4% szczepionych występują niepożądane skutki uboczne takie jak obrzęk i bolesność w miejscu podania szczepionki i/lub stan podgorączkowy. Chroni organizm tylko przez 1 rok. Wynika to z dużej zmienności antygenowej wirusa grypy, który co roku zmienia swoją budowę i dla układu immunologicznego wydaje się zupełnie nowym wirusem. Dlatego co roku Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ogłasza zalecenia dla firm farmaceutycznych, które w oparciu o nie przygotowują nowe szczepionki.

Oficjalnie szczepionka przeciw grypie jest zalecana …

• dzieciom w wieku od 6 miesięcy do lat 18-stu
• personelowi medycznemu
• kobietą, które będą w drugim lub trzecim trymestrze ciąży w sezonie grypowym
• osobom po 50. roku życia
• przewlekle chorym ze szczególnym uwzględnieniem cukrzycy, niewydolności nerek, chorób wątroby, niewydolności układu krążenia, obniżonej odporności i chorób układu oddechowego

Uwaga! Bezwzględnie każdy pacjent przed szczepieniem musi zostać przebadany przez lekarza w celu wykluczenia ewentualnych przeciwwskazań – np. okresowym przeciwwskazaniem do szczepienia jest choroba gorączkowa lub przeziębienie.

Media rok w rok donoszą o śmierci wywołanej szczepionką przeciwgrypową, co skutkuje stosunkowo dużą niechęcią społeczeństwa i niską zaszczepialnością w Polsce.

Tematy pokrewne
Jak wzmocnić odporność organizmu? »
Jak wzmocnić odporność dziecka? »
Hartowanie organizmu »