Zapalenie (zakażenie) pęcherza moczowego (cystitis, urocystitis) zwykle wywołują bakterie Escherichia coli (pałeczka okrężnicy) należące do grupy pałeczek jelitowych. Żyją one w jelicie grubym i na skórze w okolicy odbytu. Rzadsze patogeny zapalenia pęcherza z tej grupy to gronkowce i enterokoki. Ostatnia aktualizacja artykułu 16.01.2017

Jeśli bakterie przedostaną się do cewki moczowej, mogą wywołać zapalenie pęcherza. Wówczas jest to bakteryjne zakażenie pęcherza, natomiast drugą formą tej choroby jest przewlekłe zapalenie śródmiąższowe pęcherza występujące u osób o wrodzonych predyspozycjach.

Zapalenie pęcherza w praktyce oznacza zakażenie moczu – bakterie podrażniają ściany pęcherza wywołując stan zapalny błony śluzowej. Ze względu różnic anatomicznych zapalenie pęcherza jest chorobą typowo kobiecą, u mężczyzn zdarza się bardzo rzadko. Kobiety mają dużo krótszą cewkę moczową – czyt. brak penisa, co ułatwia drobnoustrojom dotarcie do pęcherza moczowego.

U kobiet najczęściej dochodzi do zakażenia pęcherza po stosunku płciowym. Bakterie z przedsionka pochwy są wpychane do cewki moczowej, stąd zwyczajowe określenie choroba miesiąca miodowego.

Szacuje się, że 50% wszystkich kobiet przynajmniej raz w życiu cierpi na zapalenie pęcherza, a ponad 20% przebywa je wielokrotnie. Nierzadkie są przypadki, gdy kobieta doznaje zapalenia raz czy dwa razy w ciągu roku.

Objawy zapalenia pęcherza moczowego

Mogą bardzo utrudniać codzienne życie, jednak ich nasilenie to sprawa indywidualna. Lekkie przypadki to 1 lub 2 łagodne objawy, ale w cięższych formach choroby mogą wystąpić wszystkie objawy naraz, uniemożliwiając normalne funkcjonowanie:

• parcie na mocz powodujące konieczność nagłego skorzystania z toalety i oddania moczu
• częste oddawanie małych ilości moczu (częstomocz)
• silne pieczenie, ból, kłucie i dyskomfort przy oddawaniu moczu (dysuria)
• ból lub tkliwość uciskowa w dole brzucha
• ból pleców
• mętny mocz o nieprzyjemnym zapachu lub zabarwiony krwią

Nieleczone zakażenie pęcherza moczowego może zainfekować nerki poprzez moczowody i wywołać znacznie poważniejszą chorobę – odmiedniczkowe zapalenie nerek!

Domowe sposoby leczenia i profilaktyki zapalenia pęcherza moczowego

Dieta na zapalenie pęcherza

Jak najwięcej płynów to główna zasada profilaktyczno-lecznicza. Przy pierwszych objawach należy wypić szklankę wody. Następnie wypijać pół szklanki wody, co 20 minut przez kolejne 3 godziny.

Zwiększenie podaży płynów pomaga wypłukać bakterie i rozcieńczyć mocz, co skutkuje zmniejszeniem bólu podczas oddawania moczu. Dzienna minimalna dawka to 2l płynów.

Im dłużej mocz pozostaje w pęcherzu, tym więcej znajduje się w nim szkodliwych bakterii. Pałeczki okrężnicy podwajają swoją liczebność w ciągu 20 minut, a więcej bakterii to więcej bólu. Dlatego im więcej się pije, tym szybciej ustąpi ból! Ważne: bardzo jasny mocz = dostateczna ilość płynów, ciemny mocz = płynów za mało.

Soda oczyszczona (wodorowęglan sodu) lub cytrynian potasu zmniejszają kwasowość moczu (alkalizacja) i ból związany z drażnieniem zakażonych dróg moczowych.

Pół łyżeczki od herbaty sody na szklankę wody. Mieszankę pić 2-3x dziennie w godzinnych odstępach. Trzeba pamiętać, że alkalizacja zmniejsza skuteczność przyjmowanych antybiotyków. Przeciwwskazania to nadciśnienie, choroby serca i nerek.

Witamina C w dawce 1000mg na dzień tak zakwasza mocz, że utrudnia wzrost bakterii. Szczególnie polecane w przypadkach nawracających zakażeń. Jednak ten sposób wymaga konsultacji lekarskiej – kwaśny odczyn moczu zmniejsza działanie niektórych antybiotyków przypisywanych na zapalenie pęcherza.

Sprawdź recenzję z analizą składu suplementu diety typu PREMIUM: Witamina C – 3 źródła naturalne! »

Kuracja żurawinowa. Należy pić 300ml soku żurawinowego dziennie lub przyjmować preparaty zawierające wyciąg z żurawin. Owoce te zawierają kwas chinolowy (przekształcający się w wątrobie w kwas hipurowy), którego działanie wspomagane przez zawartą także w żurawinie witaminę C zmniejsza przyleganie bakterii do ścian pęcherza moczowego. Syntetyczne pochodne kwasu chinolowego są stosowane jako antybiotyki w leczeniu zapaleń dróg moczowych.

Taksyfolina (dihydrokwercetyna, DHQ) to flawonoid, antyoksydant i silny synergetyk dla witaminy C. Wzmacnia i przedłuża aktywność biologiczną witaminy niezbędnej w skutecznym leczeniu zapalenia pęcherza, dlatego osoby stosujące DHQ raportują o zniwelowaniu dolegliwości.

Dodatkowo, taksyfolina działa przeciwzapalnie, antybiotycznie i proodpornościowo, co potęguje efekt terapeutyczny i skutkuje wygaszeniem infekcji nawet o charakterze przewlekłym i nawracającym. W żywności znajdują się małe ilości DHQ, wyraźne działanie lecznicze zapewniają ekstrakty. Test i recenzja najmocniejszego suplementu dihydrokwercetyny »

Wyciągi, napary z mniszka lekarskiego, mącznicy, kory dębu i mięty pomagają uniknąć nawracających zapaleń pęcherza moczowego.

Zdrowe tłuszcze przeciwzapalne. Olej lniany działa osłonowo na błony śluzowe całego układu pokarmowego i moczowego utrudniając przyleganie szkodliwych drobnoustrojów do ścian pęcherza. Włączenie go do diety wspiera leczenie.

Drugim olejem wartym uwagi jest olej kokosowy, który wzmocni terapie dzięki 50%-owej zawartości silnie antybakteryjnego kwasu laurynowego.

Olej lniany można spożywać tylko na zimno, ale olej kokosowy nadaje się do obróbki cieplnej, czyli w kuchni zastąpi np. olej do smażenia.

Cystone to mieszanka ziołowa na choroby układu moczowego, która normalizuje ph moczu i niszczy patogeny pałeczki okrężnicy.

Aspiryna i ibuprofen mają działanie przeciwzapalne, a im słabszy stan zapalny w pęcherzu, tym mniejsze pieczenie.

Seks a zapalenie pęcherza moczowego

Podstawowa zasada profilaktyczna to mycie krocza ciepłą wodą z mydłem po każdym wypróżnieniu i stosunku płciowym!

PRZED stosunkiem seksualnym » toaleta i oddanie moczu, co usuwa drobnoustroje z okolic przedsionka pochwy. Podczas stosunku mogą one łatwo dostać się do pęcherza.

PO stosunku » także toaleta i oddanie moczu. Penis może wprowadzić do pęcherza bakterie obecne w ujściu cewki moczowej. Częściej chorują kobiety utrzymujące kontakty płciowe i nie znające sposobów unikania infekcji.

Oddawanie moczu i stolca. Mikcja i defekacja a zapalenie pęcherza

Odpowiednia pozycja na sedesie. Należy tak usiąść, aby przechylić miednicę w górę. Odbyt musi być poniżej cewki moczowej.

Pełne opróżnienie. Po oddaniu moczu należy pochylić się w przód, żeby wycisnąć ostatnie krople moczu.

Właściwe podcieranie odbytu po oddaniu stolca należy przeprowadzać w kierunku od przodu do tyłu, dzięki czemu bakterie jelitowe nie przedostają się do pochwy i cewki moczowej.

Higiena przy zakażeniu pęcherza

Właściwa higiena polega głównie na utrzymywaniu czystości w okolicy krocza i noszeniu luźnej bawełnianej bielizny. Jednak bez przesady. Zbyt częsta irygacja i nadmierne stosowanie silnych mydeł bakteriobójczych wypłukuje naturalną florę bakteryjną pochwy. Tworzy to warunki do rozwoju chorobotwórczych pałeczek okrężnicy i podrażnia cewkę moczową, co objawia się tak samo jak zapalenie. Nie wolno stosować do higieny intymnej dezodorantów, perfumowanych mydeł i pudru z talkiem.

Gorące kąpiele są zalecane we wszystkich rodzajach stanów zapalnych. Ich skuteczność nasila stosowanie olejków eterycznych. Przy zapaleniu pęcherza moczowego wskazany jest olejek cedrowy lub olejek sosnowy

Niezalecane zachowania zwiększające ryzyko zapalenia pęcherza

Unikanie kąpieli w jacuzzi i publicznych basenach z wiadomych względów – w miejscach ogólnodostępnych istnieje większe ryzyko zarażenia.

Krążek maciczny, spirala i tampony są niewskazane, gdyż mogą być przyczyną nawrotów choroby. Krążek maciczny może powodować zapalenie pochwy i pęcherza, gdyż infekcja z pochwy może zostać łatwo przeniesiona do układu moczowego.

Krążek jest wprowadzany głęboko do pochwy. Jego obecność utrudnia pełne opróżnianie pęcherza, co pogarsza stopień wypłukiwania bakterii. Dlatego kobiety cierpiące na nawracające i przewlekłe zapalenie pęcherza powinny wybrać inny sposób antykoncepcji, a w czasie miesiączki stosować podpaski zamiast tamponów.

Zapalenie pęcherza moczowego. Porada lekarska

Wskazania do wizyty lekarskiej:

• objawy utrzymujące się dłużej niż jeden dzień lub nawracające
• ciąża
• ból w dole pleców lub w okolicy lędźwiowej
• mętny mocz lub zabarwiony krwią
• gorączka i dreszcze
• nudności lub wymioty

W większości przypadków chorobotwórcze drobnoustroje znikną z moczu już po pierwszej lub drugiej dawce antybiotyku, ale dolegliwości zostaną jeszcze przez kilka dni.

Tematy pokrewne
Endometrioza »
Kamica nerkowa »
Menopauza »
Nietrzymanie moczu »
Opryszczka narządów płciowych »